Kontrolowane krycie jest niezbędne do osiągnięcia celów każdego programu hodowlanego. Pszczoły miodne stanowią wyjątkowe wyzwanie, ponieważ królowe kojarzą się w locie ze średnio 15 do 20 trutniami i dlatego krycie jest trudne do kontrolowania. Obszary gromadzenia się trutni mogą zawierać od 10 000 do 25 000 trutni z 200 do 300 kolonii.

Sztuczna inseminacja stanowi cenne narzędzie do kontrolowanego procesu kojarzenia i jest niezbędna w hodowli pszczół.

Sprzęt do sztucznego unasieniania 

Podstawowym elementem sprzętu do unasieniania matek pszczelich jest aparat do sztucznego unasieniania. Do przeprowadzenia zabiegu inseminacji niezbędny jest też mikroskop stereoskopowy o niewielkim, kilkunastokrotnym powiększeniu. Konieczna jest także butla z dwutlenkiem węgla, zaopatrzona w reduktor umożliwiający dozowanie gazu pod niewielkim ciśnieniem.

 Inseminacja matek pszczelich i prawo

    Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U z 2021 r. poz.36), za rozród przyjmuje się kontrolowane rozmnażanie zwierząt gospodarskich. Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, pszczoła miodna (Apis mellifera) jest zwierzęciem gospodarskim, w związku z czym zarówno sztuczne unasiennianie, jak również unasiennianie matek pszczelich na trutowisku podlega przepisom w zakresie rozrodu.
     Wobec powyższego, w przypadku pszczół ma zastosowanie art. 26, który dopuszcza w rozrodzie wyłącznie trutnie o określonym pochodzeniu cyt. „w rozrodzie pszczół wykorzystuje się trutnie pochodzące od matek pszczelich wpisanych do ksiąg hodowlanych lub rejestrów prowadzonych dla linii hodowlanych pszczół lub pochodzące od ich córek”. Tym samym należy mieć na uwadze, że wykorzystywanie w rozrodzie pszczół trutni niespełniających wymagań określonych w art. 26 ust. 1, tj. trutni nie pochodzących od matek pszczelich wpisanych do ksiąg hodowlanych lub rejestrów prowadzonych dla linii hodowlanych pszczół lub od ich córek stanowi wykroczenie określone w art. 39 ust. 1 pkt 4 przedmiotowej ustawy.

Właściwości odżywcze miodu

Naturalny miód pszczeli jest produktem bardzo wartościowym, może być spożywany codziennie, profilaktycznie oraz wspomagająco gdy choroba nas dotknie. Dominujący udział cukrów prostych - glukozy i fruktozy decyduje o właściwościach wzmacniających miodu. Glukoza w przewodzie pokarmowym przechodzi bezpośrednio do krwi, może być wykorzystana jako pierwsze źródło energii. Natomiast fruktoza przechodzi do wątroby i po połączeniu w łańcuch glikogenu stanowi magazyn energii w ustroju. Miód można spożywać w każdej postaci jednak należy pamiętać, że nie powinno się go dodawać do napoi i potraw, których temperatura przekracza 42ºC. Dzięki znacznej koncentracji łatwo przyswajalnych jednocukrów, aminokwasów i mikroelementów, wspólne oddziaływanie składników miodu, poprawia sprawność procesów fizjologicznych organizmu człowieka, odbudowując siły fizyczne i psychiczne. Miód wpływa korzystnie na organizm w okresie rekonwalescencji i stanach wyczerpania fizycznego. Szczególnie dobrze na miód reagują dzieci. Tłumaczy się to energetycznym oddziaływaniem cukrów prostych oraz lepszym wykorzystaniem wapnia w ustroju.

Właściwości lecznicze miodu

     Miód posiada szereg właściwości leczniczych, polegające na bakteriostatycznym działaniu, hamującym rozwój bakterii w organizmie oraz posiada szerokie oddziaływanie farmakologiczne. Miód poprawia wydolność fizyczną, stymuluje pracę serca, wspomaga wytrzymałość. Jony metali zawarte w miodzie (żelazo, kobalt i mangan) stymulują produkcję czerwonych ciałek krwi. Miód poprawia obraz morfologiczny krwi. Cukry proste biorą udział w procesie detoksykacji chroniąc organizm przed działaniem zanieczyszczonego środowiska. Miód obniża toksyczne działanie alkoholu, nikotyny i innych używek. Miód działa antybakteryjnie, regenerująco oraz wzmacnia odporność organizmu. Spośród czynników biochemicznych odpowiedzialnych za przeciw drobnoustrojowe działanie miodu do najważniejszych należą enzymatyczne reakcje wywołane przez oksydazę glukozowa. Katalizuje ona utlenianie glukozy do kwasu glukonowego. W reakcji tej jako produkt uboczny powstaje nadtlenek wodoru - związek o silnych właściwościach przeciw drobnoustrojowych. Po rozcieńczeniu miodu wytwarzanie nadtlenku wzrasta. W miodzie występują niewielkie ilości związków flawonoidowych, w tym charakterystycznych dla propolisu, a także kwas benzoesowy i paraaminobenzoesowy, które nawet w niewielkich stężeniach wykazują działanie przeciw wielu drobnoustrojom. Miód jest stosowany z powodzeniem zapobiegawczo i leczniczo w bardzo wielu schorzeniach. Miód oddziałuje na układ immunologiczny człowieka, wpływając na odporność organizmu, podnosi jego siły obronne w stosunku do czynników chorobowych.

     Miód jako antybiotyk

         Miód charakteryzuje się wysoką aktywnością antybiotyczną. Hamuje bądź niszczy rozwój bakterii Gram-dodatnich, Gram-ujemnych, grzybów, wirusów, pierwotniaków, paciorkowców. Te cenne właściwości  zawdzięcza miód swemu składowi chemicznemu. Wysokie ciśnienie osmotyczne, kwaśny odczyn środowiska, obecność oksydazy glukozy, lizozymu, apidycyny, inhibiny to cechy nadające miodowi działanie antybiotyczne. Warto pamiętać, że aktywność antybiotyczna miodu wzrasta nawet do 200 razy gdy go rozcieńczymy z wodą. 

   Miód wielokwiatowy a zioła

     Ważny wpływ na jakość miodu mają zioła, zwłaszcza dziko rosnące. Najwięcej substancji leczniczych w roślinie ziołowej, znajduje się w okresie jej kwitnienia. Substancje te dostają się do nektaru kwiatowego. Stąd miody wielokwiatowy zawierają liczne leki roślinne.

Sposób systematycznego konsumowania miodu

     Szklankę napełnić do około 1/4 pojemności  przegotowaną wodą (temperatura wody nie może przekraczać 40;00st. C.) dodać łyżkę miodu. Przygotowany roztwór wody z miodem odstawić na około 10-12 godz. wypić go jest najkorzystniej rano na czczo na pół godziny przed śniadaniem. Przed wypiciem można dodać plasterek cytryny lub sok owocowy np. z aronii dla lepszego smaku. Jakie to ma znaczenie? Wśród substancji chemicznych odpowiedzialnych za antybiotyczne działanie miodu na organizm człowieka jest inhibina. Po rozcieńczeniu z wodą, glukoza zawarta w miodzie powoduje szybkie powstawanie  nadtlenku wodoru. Dlatego aktywność antybiotyczna miodu rozcieńczonego wodą jest wielokrotnie ( do 200 razy) większa od miodu nierozcieńczonego. Jest to bardzo ważny czynnik kuracji miodowej.

 Miód zamiast cukru – dlaczego?

Porównanie miodu z cukrem buraczanym

Wg H.Makowiczowej