Dzwoń po miód » dostawa do domu » 601 628 217

Pyłek kwiatowy – bogate źródło aminokwasów, mikroelementów i witamin, lekko strawne białko roślinne. W skład białka pyłku wchodzą: globuliny, peptony, aminokwasy: histydyna, lizyna, arginina, tyrozyna, metionina, alanina, walina, fenyloalanina, izoleucyna, seryna, treoniny, kwas asparaginowy i inne. Jest on jak widać bardzo bogaty. Duża jest ilość witamin:B1, B2, B3, B6, B12, PP, P, C, D, K i inne. Węglowodany to przede wszystkim glukoza, fruktoza i inne. Są substancje wzrostowe (hormony), enzymy, antybiotyki, fitoncydy i inne.
Pyłek kwiatowy produkowany jest przez rośliny jako komórki męskie potrzebne do zapylania, w wyniku czego powstają owoce. Każdy gatunek rośliny posiada swój charakterystyczny pod względem kształtu, wielkości i koloru pyłek. Pozwala to określić pochodzenie i rodzaj miodu po przeprowadzeniu analizy pyłkowej.
Pszczoły obierają się pyłkiem odwiedzając kwiaty i przy pomocy grzebienia pyłkowego sczesują go ze swojego ciała (włosków) formując grudki, tak zwane obnóża, które ważą od 12 mg do 20 mg . Pszczoły umieszczają je w koszyczkach, na 3-ciej parze nóg. Wnoszą ten pyłek do ula i magazynują go w komórkach pszczelich. Pyłek następnie mocno ubijany jest główkami w plastrach, zalewany lekko miodem i przechodzi fermentację mlekową, w wyniku której powstaje pierzga nazywana „pszczelim chlebem”. Rodzina pszczela w ciągu roku zużywa około 25 kg pyłku kwiatowego. Potrzebny jest on do karmienia larw, wytwarzania mleczka pszczelego i wosku przez pszczoły, do budowy tkanki tłuszczowej (ważne dla pszczół przygotowujących się do okresu zimy). Pszczelarz może bez szkody dla pszczół pozyskać około 10% tego produktu przy pomocy tak zwanego poławiacza pyłku.

Kolor obnóża zebranego z różnych roślin
 

Nazwa rośliny

Kolor obnóża

Nazwa rośliny

Kolor obnóża

Agrest

bladożółty

Malina

szarawobiały

Bławatek

szarobiały

Mniszek pospolity

jasnopomarańczowy

Gorczyca

cytrynowożółty

Nostrzyk

złotożółty

Gryka

jasnożółty

Ognicha

ciemnożółty

Czereśnia

brązowo czerwony

Olsza

Szaro-czerwono-żółty

Grusza

pomarańczowy

Podbiał

jasnożółty

Jabłoń

jasnoszary

Porzeczka

zielonożółty

Jarzębina

zielonożółty

Rzepak

cytrynowożółty

Kasztanowiec

ciemnoczerwony

Słonecznik

jasnożółty

Koniczyna

brunatny

Wierzba

żółty

Leszczyna

jasnożółty

Wiśnia

jasnożółty

Lipa

jasnozielony

Wrzos

czerwono żółty

Łubin

pomarańczowy

Żmijowiec

ciemnoniebieski

Mak

Ciemnoszary-czarny

Dereń

żółty

 

Obnóża pyłkowe pochodzące z tej samej rośliny mogą czasem mieć drobne różnice w kolorze.
Pyłek kwiatowy, jak widać ze składu może być wykorzystany w odżywianiu i leczeniu. Po kilku dniach spożywania można już zaobserwować lepsze samopoczucie, poprawę w obrazie krwi. Okazało się, że wpływa pozytywnie na skład krwi, normalizuje czynności jelit, obniża ciśnienie, działa leczniczo na system nerwowy, reguluje przemianę materii, polecany przy zapaleniu gruczołu krokowego (prostaty) i anemii. Ludzie starsi biorąc pyłek jak gdyby się „odmładzają”, wracają do sił fizycznych i psychicznych. Pyłek kwiatowy ogranicza i hamuje proces miażdżycy. Posiada właściwości detoksykacyjne i dlatego polecany jest przy schorzeniach wątroby, jak również w środowiskach skażonych. Stosowany w chorobach nowotworowych (białaczka) uśmierza ataki bólu, poprawia samopoczucie,
a czasem nawet hamuje gwałtowny przebieg choroby.
Skuteczność działania pyłku kwiatowego zależy od sposobu jego pozyskania, przechowywania i podawania. Poławiany pyłek należy wysuszyć w pomieszczeniach (suszarkach) bez dostępu światła i temperaturze nie większej niż 400C. Przechowywany powinien być w suchym, chłodnym miejscu i szczelnym naczyniu. Obnóża pyłkowe można mielić w specjalnych młynkach, które je nie przegrzewają. Mielony pyłek łatwiej się wchłania. Mieszanka miodu z pyłkiem jest najkorzystniejszą formą jego przechowywania.
Mieszając 1 część pyłku z 5 częściami miodu powstaje 20%ciasto, które można podawać w ilościach 2-3 łyżeczek dziennie. Pyłek suszony (1-2 łyżeczki) można zalać ciepłą, przegotowaną wodą (1/3 szklanki) dodać soków i zostawić na kilkanaście minut do kilku godzin, a następnie wypić. Można też użyć jako dodatek do past serowych, rybnych i innych.
Pierzga – jest to pyłek kwiatowy po fermentacji mlekowej, wzbogacony dodanym przez pszczoły inhibinami, enzymami trawiennymi, kwasami organicznymi i witaminami B, K, i E. Najlepsza pierzga jest pozyskiwana ręcznie, po prostu wydłubywana z plastrów pszczelich. Jest ona bardziej wartościowa aniżeli sam pyłek kwiatowy.

Zastosowanie pyłku kwiatowego w chorobach:
1. Zapalenie gruczołu krokowego – prostaty.
15 g pyłku codziennie – szczególnie mężczyźni po 40 roku życia.
2. Cukrzyca – codziennie po 30 g przez okres 2 tygodni.
3. Anemia – codziennie po 40 g przez 2 tygodnie.
4. Nadciśnienie – mieszanka pyłkowo-miodowa (1 : 5) po 2-3 łyżeczki dziennie przez okres 1 – 3 miesiące.
5. Choroby nowotworowe i popromienne – stosować codziennie dawki 20 g pyłku z miodem.

Zastosowanie w kosmetyce:
1. Przeciw zmarszczkom, łuszczeniu skóry.
1 łyżeczkę zmielonego pyłku zmieszać ze świeżym żółtkiem, następnie masować twarz-szyję i pozostawić co najmniej na pół godziny.
2. Maseczka wzmacniająca skórę i upiększająca cerę – wymieszać 2 łyżeczki miodu, 1 żółtko, 1 łyżeczkę twarogu, 2 łyżki pyłku. Masę nałożyć na oczyszczoną skórę twarzy, a po 25 minutach zmyć letnią wodą.
Jacek Nowak
Pasieka „BARĆ” Kamianna

Kontakt:

Agnieszka i Edward Fiłkowscy  
Chabowo  25                                  tel: 601 628 217
74-202 Bielice                                email: edekfi@gmail.com

OFERTA:

UWAGA!!!
Przy większych zamówieniach dostarczamy miód do klienta.
Przyjmujemy zamówienia z restauracji, cukierni i lokali gastronomicznych.